با وجود قرمزی بودن محرمی این بازیکن را به دلیل آنکه از لحاظ قابلیت های فنی و توانمندهای بالای که داشت و انرژی خاصی که در بازی هایش به فوتبالدوستان منتقل میکرد،خیلی دوستش داشتیم.همچنین با دیدن مجتبی محرمی دورانی برایمان تداعی میشود که یادآور روزهای سخت،اما شیرین دهه 60 و 70 زندگیمان می باشد. مجتبی در واقع در سمت چپ قرمزها یک بازیکن بی جانشین بود و علاوه بر فنی بودن وی،از تیزهوشی و ذکاوت بالای نیز برخوردار بود. حیف که دست روزگار و ناپاکی آن مجتبی را به کمی به حاشیه کشاند و ... البته این روزها خبرهای خوبی بابت سلامتی مجددش به گوش میرسد.
نظرات شما عزیزان:
|